Beeldende beoordeling

Woensdag 15 januari

Mijn werken tijdens de beeldende beoordeling:

​Voor feedback en reflectie; zie ''atelier''!

Eindreflectie en presentatieplan

Vrijdag 10 januari

Eindreflectie
Ik begon dit semester met een leerdoel: mezelf de vrijheid geven om te falen, met de hoop een ander werk- en leerproces in gang te zetten. Dit was niet altijd makkelijk, en ik ben mezelf een aantal keer tegen gekomen, maar uiteindelijk ben ik blij verrast hoe goed mijn nieuwe instelling heeft uitgepakt. Dit kwam mede omdat Rianne precies zo in het onderwijs staat: ze moedigde ons aan te experimenteren en te falen. Precies wat ik nodig had! 

Qua nieuwe technieken heb ik niet bijzonder veel geleerd. Het was vooral ophalen van oude technieken. Ik denk dat ik deels toch nog bang was om echt hele nieuwe technische dingen te proberen. Daar valt zeker nog wat te halen!

Ook heb ik geleerd om vakoverstijgend te werken. Door de overkoepelende thema's van de vakken 3D en 4D is het me gelukt werken te koppelen en samen één verhaal te laten vertellen.

Wat ik mee wil nemen naar volgend semester is doorgaan op deze manier van werken. Maar ik wil nog meer gaan experimenteren. Soms maakte ik namelijk al snel keuzes zonder e.e.a. uitgeprobeerd te hebben. Verder wil ik niet bang zijn voor het leren van nieuwe technieken. Mijn leerdoel voor volgens semester is dan ook: veel maken, veel experimenteren!

Tot slot is mijn liefde voor 4D weer helemaal aangewakkerd dit semester. Ik merkte dat mijn enthousiasme over beeld en geluid met de week groeide. Dit is dan ook de reden dan ik hier met atelier mee verder ben gegaan. En ik denk dat dit ook de richting is waar ik me beeldend verder in wil ontwikkelen de komende jaren!

Presentatieplan
Het plan is om de video ''4 A.M.'' samen met het 3D werk ''De Slapende Figuur'' te exposeren, omdat deze twee werken samen een geheel vormen. De concepten zijn gelijktijdig ontstaan en vullen elkaar aan. ''De Slapende Figuur'' zal worden tentoongesteld op de grond tegen de muur, op een zwart laken ter grote van een éénpersoonsmatras. Op de muur vlak boven het werk zal ''4 A.M. worden geprojecteerd door middel van een beamer. Op deze manier zal goed te zien zijn dat de werken iets over elkaar te zeggen hebben.

Mijn 4D fotografieserie zal samen met de 3D constructieopdracht gepresenteerd worden. Ook deze twee werken horen samen. De fotografieserie zal op de muur opgehangen worden. Een stuk daarvoor zal in de ruimte de constructie geplaatst worden.

4 A.M. FINAL

Woensdag 8 januari

Woensdagavond heb ik me even de tijd genomen om 4 A.M. een laatste keer te editten aan de hand van de feedback die ik eerder deze week had gekregen van Rianne. Ik heb een achtergrondgeluid toegevoegd, establishing shot gewijzigd en aftiteling toegevoegd. Verder heb ik het beeld gelaten zoals het was, omdat ik het te heftig vond om het last minute nog helemaal om te gooien.

Als achtergrond geluid heb ik gekozen voor een frequentie van 150 Hz, wat een constant geluid maakt. Ik vind dit geschikt als achtergrondgeluid, omdat het constant is. Het geluid is vervelend, maar ook onheilspellend, wat ik bij de vibe van de film vind passen. Als establishing shot heb ik Max in de badkamer gebruikt. Ik heb simpelweg het eerste en het tweede shot omgedraaid, om duidelijk te maken dat de film daar begint en zich afspeelt. De aftiteling heb ik aan het laatste shot toegevoegd, wat goed paste, omdat dit een lang stilstaand shot is.

​En dit is het resultaat:

In eerste instantie vond ik het een beetje vervelend dat ik nog dingen aan moest passen aan mijn film, omdat ik dacht dat het af was. Maar ik ben uiteindelijk toch heel blij dat Rianne me feedback heeft gegeven die ik nog heb kunnen verwerken in de film. Ik was al best trots op het eindresultaat, maar nu het begin en einde van de film duidelijker en dus sterker zijn en er constante audio is toegevoegd, vind ik het meer één geheel geworden, en een duidelijker verhaal. Daardoor een betere film.

Feedback 4 A.M.

Maandag 6 januari 2020

Feedback Rianne:

• Maak een titel en aftiteling. Dit kan verschillende vormen aannemen, zoals tekst of beeld in de video, of een bordje bij het tentoonstellen.
• Denk na over de stiltes. Dit haalt de kijker uit de film. Dit kun je oplossen door een constant achtergrond geluid toe te voegen, een soort white noise. Experimenteer hiermee.
• Denk na over het establishing shot. Het huidige shot (flipperkast)  werkt verwarrend. Als je dit wisselt naar badkamer shot, is het duidelijker en zal het voor de kijker makkelijker zijn om in de video te komen.
• De video mag korter als daardoor de flow er beter in blijft.

4 A.M. is af!

Vrijdag 20 december

Vandaag heb ik de laatste edit sessie van 4 AM gehad! Ik heb alle punten die ik voor mezelf eerder deze week had opgeschreven verwerkt. Verder heb ik nog het einde laten faden, na feedback en met behulp van een klasgenoot. Toen ben ik aan de slag gegaan met het geluid. Ik heb alle korte flitsen voorzien van geluid. En ik heb er voor gezorgd dat deze allemaal even hard klinken.

Even een korte toelichting hoe dit de geluidsituatie tot stand is gekomen: Toen ik begon met editten dacht ik dat het handig zou zijn om meteen van elk shot het geluid te verwijderen, omdat we het geluid los hadden opgenomen. Later realiseerde ik me dat dit super onhandig was, omdat het bestaande geluid van de camera je kan helpen met het koppelen van de juiste losse opname. Toen ik verder ging editten (dit waren de korte losse flitsen tussen de scenes door) liet ik wel het geluid staan. Toen ik de toen bestaande video terug ging kijken gaf dit een interessant effect, dus besloot ik hier op door te bouwen. Het werkt naar mijn mening namelijk extra vervreemdend om selectief geluid, in steeds korte flitsen, te hebben.

Toen alles af was, heb ik de video geëxporteerd, en toen was daar het eindresultaat:

Reflectie
Ik ben hier heel erg blij mee en trots op! Ik heb dit semester echt een enthousiasme voor film gekregen dat ik vorig jaar niet had. Ik hield altijd al van films kijken en bespreken, maar film maken vond ik vorig jaar niet leuk. Gelukkig bleek het toch anders te zijn! 

Ik merk wel dat ik qua techniek nog heel veel te leren heb, ook tegenover veel studiegenoten. Maar dit is niet erg, want ik ben gemotiveerd om binnen het kader van film veel te leren, en gelukkig staan er altijd mensen klaar om mijn vragen aan te stellen. Op die manier heb ik dit semester alweer veel nieuwe dingen geleerd: Ik heb geleerd om geluid op te nemen, de camera te bedienen, en qua editten heb ik ook weer wat nieuwe trucjes geleerd!

Ik ben blij met het eindresultaat van 4 AM. Ik ben er vrij blind in gegaan, niet helemaal wetende wat het concept van de groep was. Tijdens het editten heb ik het verhaal van de droomwereld laten ontstaan. De laatste weken ging dit ook richting een thema van psychische verwardheid. Ik vind dit mooi aansluiten bij dromen (de plek waar je dingen uit je onderbewuste verwerkt), en tevens een mooi bruggetje naar mijn atelier project. wat voort kwam vloeien uit dit filmproject.

Tot slot: voor volgende keer zou ik mezelf aan willen moedigen om niet te denken in de dingen die ik kan, maar in hoe ik wil dat het wordt en dan de dingen die ik nog niet kan binnen dat kader vragen en leren!

4 A.M. versie 2

Woensdag 18 december

Een aantal sessies editten later zijn we hier aanbelandt:

Qua beeld is het bijna af. Een paar kleine notes voor mezelf:

• ​​De sequence auto-dans-auto-dans is misschien een beetje te repetitief
• De kaartleg-scene kan nog wat meer onderbrekingen gebruiken
• Met ''everyone say no to drugs'' maak je misschien een statement dat je niet wilt maken
• In het einde nog ergens een stukje van Max die uit het water komt, om aan te geven dat hij weer wakker is - een einde aan te geven

Qua geluid is er nog vrij weinig. Dat ga ik nog toevoegen. Tip van Anne en Nina uit 2A: 

• Speel met het geluid: qua vervreemding kan het goed werken om geluid er onder te zetten dat juist niet met het beeld matcht.
• Denk ook na over momenten waarop totale stilte een interessant effect kan hebben. Bij de dansscenes bijvoorbeeld is dat compleet overwacht en dus vervreemdend.

Fotografie experimenteren serie en compositie

Om te experimenteren met het samenstellen van de serie en de compositie van de foto's, heb ik een grote selectie van mijn foto's (zo'n 20) uitgeprint. Elke week hang ik deze in een andere samenstelling op de muur van mijn slaapkamer. Deze laat ik dan een tijdje hangen. Ik kijk er elke dag naar. Na een week reflecteer ik en maak ik een nieuwe compositie.

Poging 1

Gesorteerd op kleur en intuïtie. Ik vind de vorm interessant maar de hoeveelheid foto's te veel. Voegt elke foto dan nog wel echt iets toe? 

Poging 2

Ik ben meer tevreden met de hoeveelheid foto's en de vorm is strakker, maar ik vind de vorm ook saaier en ik vind dat de foto's minder goed aan elkaar aansluiten op deze manier.

Stukje proces

Poging 3

Dit keer heb ik de foto's gesorteerd en gearrangeerd op kleur en vorm. Ik vind dat hierdoor een goede flow en dynamiek is ontstaan. De vorm die is ontstaan is interessant. Het zijn nog steeds veel foto's, maar ik denk dat dat niet uitmaakt, want het gaat niet meer om de individuele foto's, maar om het geheel.

Dit is the final version!

Fotografie inspiratie: Turrell

Feedback fotografie

Maandag 2 december

• De foto's zijn weinig onthullend, maar geven wel wat aan. De meer tactiele foto's hebben dit minder.
• Ga experimenteren met de manier van presenteren: boekje? muur? alles aan elkaar in één grote lijn?
• Als je heb geëxperimenteerd, laat het dan liggen/hangen en kijk de volgende dag wat je er van vindt.

Inspiratie: Dirk Braeckman

Synopsis ''4 A.M.''

Een jongen staat in de badkamer. Hij rookt, kijkt in de spiegel, wast zijn gezicht. Hij komt verward over. Wanneer hij in bad stapt en kopje onder gaat, belandt hij in een wervelwind van plekken en indrukken.

Eerste edit - ''4 A.M.''

Maandag 25 november

Vandaag ging ik aan de slag met editten. Het was alweer een tijdje geleden en dus even wennen, maar al snel zat ik er weer helemaal in. Het plan was om gewoon te beginnen en gaandeweg het verhaal te laten ontstaan. En dat heb ik gedaan. Omdat ik vorige week alle scenes al een keer had doorgekeken, merkte ik dat ik in mijn hoofd een redelijke catalogus van beeldmateriaal had. Als een scene dat eindigde met een bepaald beeld, of een bepaalde kleur licht, dan wist ik welke stukje daarna weer goed zou passen.

Ik heb veel gelet op licht. Zoals ik al zei in het kader van de overloop van shot naar shot, maar ik vind het ook belangrijk dat het licht gedurende het gehele filmpje in dezelfde sfeer blijft. Verder heb ik geprobeerd een verhaal te vertellen. En duidelijk te maken dat het om een droomachtige wereld gaat. Hier de eerste edit:

Reflectie
Ik vond t ontzettend leuk om weer aan t editten te gaan! Om vanuit losse beelden een verhaal te vertellen. Helemaal op je eigen unieke manier. Ik merk dat ik heel blij wordt van de beelden die we hebben, met name de kleuren en sferen die we hebben neergezet. 

Ik ben tevreden met mijn eerste edit. Qua lengte vind ik het wel goed. Ik wil wel nog de beelden wat meer husselen en korter maken, zodat er echt wat meer tempo inkomt. Want ik wil graag dat gevoel van tijdsversnelling in dromen creëren. Ook wil ik een duidelijk einde aangeven.

Ik merkte wel dat ik er snel moe van werd, en dat het al vrij snel niet meer lukte om afstand te nemen. Dit is wel belangrijk, omdat je dan even met afstand kan kijken naar wat je gedaan hebt en kunt reflecteren. Gelukkig kwamen klasgenoten af en toe kijken en had ik ook een feedbackgesprek met Rianne.

Feedback van Rianne

• Ga aan de slag met het geluid; wacht niet te lang met dit toevoegen, want dit draagt ook bij aan het verhaal 
• Schrijf voor jezelf op wat je wilt vertellen met je film. Hier kun je dan vervolgens alles aan ophangen en vanuit hier kun je dan al je beslissingen nemen
• Sommige shots kunnen korter om de vaart er in te houden

En hoe nu verder
Voor de volgende keer:

• Stukje schrijven waar de film over gaat, en dan vanuit daar verder werken
• Geluid toevoegen
• Shots korter
• Einde maken

Laatste draaidag - it's a wrap!

Maandag 18 november

Vandaag was de laatste draaidag. We moesten nog een scene opnemen: die in de diner. Na de les vertrokken we vol goede moed het centrum van Amsterdam in. Eenmaal aangekomen bij de diner bleek het hen toch niet zo goed uit te komen. Voor de tweede keer afgewezen! Het lood ging richting onze schoenen, maar voordat het daar kon arriveren bedachten we snel een nieuw plan. We zouden naar de McDonalds gaan en daar de scene filmen!

Eenmaal daar kochten we een milkshake (nodig voor de shoot, niet voor de lekker) en zochten we een rustig plekje in de hoek, zodat we geen ongevraagde figuranten zouden hebben. We besloten met een mobiele telefoon te filmen, i.p.v. de grote camera, zodat we er niet meteen uitgezet zouden worden. Het lukte niemand om een goed beeld te krijgen, waardoor Veerle het overnam. Hierdoor kwam positie van geluidsman vrij, die ik natuurlijk wederom graag invulde. Max acteerde en Irenke regisseerde. Mattis assisteerde. We haalden een tweede milkshake voor nog een ronde van dezelfde scene. Irenke ging filmen en Veerle ging terug naar geluid. 

Acteur en set

Max (acteur) en El (geluid) nemen specifieke geluiden op onder toeziend oog van Veerle

Toen het er eenmaal opzat, waren we allemaal blij. Dit omdat we na vijf draaidagen sjouwen en kibbelen er wel een beetje klaar mee waren. Maar tegelijkertijd vond ik het ook jammer, want we hebben ook ontzettend veel plezier gehad. Toen ik eerder vandaag de beelden van eerdere draaidagen terug aan het kijken was, moest ik bijna constant lachen om alle leuke herinneringen.

Daarnaast hebben we natuurlijk ook veel geleerd - en ik denk ook van elkaar. Door constant geconfronteerd te worden met andermans werkwijze en creatieve blik, wordt je je bewust van die van jezelf en breid je deze uit en vul je deze aan. Dat is het enorm waardevolle aspect van samenwerken.

Fotografie feedback en film editten

Maandag 18 november

Fotografie feedback
Vandaag in de les ging ik in gesprek met Rianne. Dit waren de feedback punten:

• Ga verder met experimenteren: print de foto's uit en maak combinaties, probeer uit wat werkt in serie vorm, welke beelden werken bij elkaar? Bepaalde beelden kunnen namelijk kitsch of saai lijken, maar door ze te combineren met andere beelden wel werken. 
• Ook kun je dingen uitproberen in de nabewerking. Je zou bijvoorbeeld kunnen experimenteren met zwart-wit
• Inspiratie: Germaine Kruip, Maarten Baas en Atta Kim

Belangrijkste punten:

• En realiteit zichtbaar willen maken
• Verandering van licht weergeven
• Werk is niet meteen altijd het omzetten naar materie, maar het is gewoon een gedachte kunnen volgen en een bepaalde concentratie hebben om die uit te zetten en die vast te pakken en dan eventueel om te zetten
• Tijd en beweging

• Beelden samenvoegen tot een onherkenbaar beeld, dat toch het collectieve gevoel van de samengevoegde beelden weet over te brengen

• Unieke manier van het weergeven van tijd
• Samenvoeging van beeldend en performance

Film editten
Na het gesprek wilde ik beginnen met het editten van de 4D film. Ik besloot eerst alle beelden die we hadden door te kijken. Dit bleek een lang proces, maar het leek me belangrijk om eerst alles een keer aandachtig bekeken te hebben, voordat ik ging knippen en plakken. Uiteindelijk ben ik er niet meer aan toe gekomen om te beginnen met editten. Maar ik heb wel alle beelden bekeken, en ik heb een plan voor volgende les. Ik wil het editten namelijk op de volgende manier aan gaan pakken:

Het concept van de film heb ik spits. Ook is er een originele volgorde van de scenes, maar omdat we allemaal onze eigen film editten, kun je er in principe met het bestaande filmmateriaal je eigen film van maken. Dat wil ik dan ook gaan doen. Ik wil onder zo min mogelijk invloed van het originele verhaal en de edits van de anderen mijn eigen verhaal creëren. En ik wil dit verhaal (binnen het staande concept) tijdens het editten laten ontstaan.

Experimenteren

Zaterdag 16 en zondag 17 november

Fotografie experiment in de studio

Maandag 11 november

Vandaag ging ik experimenteren met fotografie in de studio. Het plan was om de opstelling te maken die ik een aantal weken eerder had bedacht (zie post van 30 september). Ik zorgde voor een witte achtergrond, plaatste er een blok op en zette een lamp neer om schaduwen te creëren. Dit was het effect:

Ik probeerde door het blok te verplaatsen en de lamp feller en minder fel te zetten, verschillende effecten te creëren. Ook probeerde ik verschillende instellingen op de camera. Ik speelde met sluitertijd, diafragma en ISO. Het mocht allemaal niet baten, want ik werd er niet enthousiast van. 

Ik raakte dan ook al snel afgeleid door een raam in studio die op een kiertje stond. Dit had ik eerder niet gezien en het viel me op hoe mooi de straal licht door het openstaande raam naar binnen viel. Met deze straal licht kon ik helemaal los gaan. Ik zette het raam steeds een beetje meer of minder open, speelde met de instellingen op de camera, probeerde verschillende oogpunten, afstanden en composities. Hieronder een selectie van de resultaten:

Wat ik vandaag heb geleerd, is dat je niet van tevoren kunt bedenken hoe een beeld er uit komt te zien. In de realiteit zal het namelijk altijd anders uitpakken. Verder heb ik geleerd hoe leuk en leerzaam het is, om spontane inspiratie te vinden, en daarmee helemaal los te gaan, zonder jezelf te beperken door vooropgestelde ideeën of kaders. 

Draaidag 4 - lekker badderen!

Maandag 4 november

Vandaag gingen we filmen bij Veerle in de Rijp. We gingen de beruchte ''badkamerscene'' opnemen. In deze scene zien we ons personage, gespeeld door Max, in een badkamer. Er zijn een aantal verschillende shots, variërend van Max die in de spiegel staart, die zijn gezicht wast tot Max die in bad stapt, kopje onder gaat, en vervolgens een sigaret rookt.

We begonnen de dag met de welbekende lunch (geen foto dit keer helaas). Daarna begonnen we met het licht. Irenke, Mattis en ik plakten de ramen af met vuilniszakken. Irenke had een week eerder ontdekt dat je door een Ikea tas toe te voegen aan een standaard lamp, je een tof effect van blauw licht kan creëren. Dit vonden we allemaal een goed idee en wilden we dan ook graag toepassen in de badkamerscene. Daarna bekeken we nog verschillende licht opties, zoals de combinatie van blauw en warm licht. Dit warme licht was dan van de gang of van de badkamerlamp afkomstig. Uiteindelijk kozen we voor het blauwe licht, zonder badkamerlicht, met soms licht van de gang (afhankelijk van de scene).

Daarna gingen we aan de slag met de verdere voorbereidingen. Veerle liet het bad vollopen, Mattis, Veerle en Irenke stelden de camera in, Max kleedde zich om en ik bereidde het geluid voor. Omdat ik de vorige keer het zo leuk vond om geluid te doen, en omdat Veerle merkte dat ze het ook heel leuk vind om zich te bemoeien met beeld en regie, besloten we om de ruil permanent te maken. Dit betekende dat ik gedurende de hele opnamedag geluid zou mogen doen. Daar was ik erg blij mee!

De samenwerking verliep over het algemeen goed. Ik merkte dat we echt een goede flow beginnen te komen met de opnames. Irenke houdt goed de regie, waardoor we op een lijn zitten met de opnames, qua geluid en beeld. Je merkt wel dat Veerle en Irenke soms beiden de controle willen, en dat is dan even lastig. Verder is Mattis nog steeds een beetje op de achtergrond.

Zoals ik al zei vond ik het erg leuk om vandaag weer geluid te doen. Ik begin er echt een beetje m'n draai in te vinden en merk dat ik ook tijdens het draaien nieuwe ideeën krijg en die dan ook meteen kan uitvoeren. Net zoals in jaar 1 tijdens het maken van de soundscape ben ik hierdoor blij verrast. 

Derde draaidag - avond shoot!

Vrijdag 1 november

Vandaag hadden we de derde draaidag - en meteen de eerste avond shoot! We hadden drie locaties op de planning staan: op straat voor het casino, in een diner en in een club/bar. Voordat we gingen, aten we wat op school, en bespraken we ondertussen de planning en taakverdeling van de shoot. Omdat Veerle eerder weg zou moeten, besloten we dat ik als vervangende geluidsman in de leer zou gaan, en het daarna van haar zou overnemen. Mattis zou dan de camera van mij overnemen. Dat kwam goed uit, want dit zou Mattis de kans geven om met de camera te werken.

​​Na het overleg gingen we naar de eerste locatie. Het casino op de Damrak. Het was druk, koud en het regende. Het was belangrijk dat de camera droog bleef (grote paraplu) en dat we snel werkten, omdat we daar eigenlijk niet mochten filmen. Het liep niet zo soepel allemaal en de emoties liepen op. Uiteindelijk lukte het ons toch om redelijk snel de shots te krijgen die we nodig hadden, en we gingen verder naar de tweede locatie: de diner. Die bleek dicht te zijn, waar we van baalden, maar gelukkig konden we een afspraak maken om op een later tijdstip (maandag 11 november) terug te komen.

Locatie 1: Het casino op de Damrak

Koud en nat, maar we gaan door!

Op dit punt waren we erg moe en verkleumd allemaal, dus besloten we naar de McDonalds te gaan voor troostvoer en om op te warmen. Daar bespraken we verder plan van aanpak. Het leek ons niet verstandig om naar de club te gaan waar we oorspronkelijk naartoe wilden, omdat je daar vaak niet mag filmen. Gelukkig kende Mattis iemand die bij en bar in dezelfde straat werkte, dus besloten we daar naartoe te gaan. Eenmaal daar bleek dat de perfecte keuze: het was warm, droog, rustig en we mochten er filmen!

Veerle moest op dit punt helaas wel naar huis, wat betekende dat ik het geluid over nam. We namen een drankje en gingen aan de slag. In de bar kwamen we echt goed in de werkflow. We maken opname na opname, kwamen spontaan met nieuwe ideeën die we direct uitvoerden en de sfeer keerde terug naar gezellig en gemotiveerd. Toen we alle shots hadden die we wilden, bedankten we de medewerkers en gingen we met een tevreden gevoel naar huis.

Acteur Max, regisseur Irenke en geluidsman El in bar Soho

Pauze houden in de McDrek

Omdat we van tevoren de planning hadden besproken en de taken hadden verdeeld, liep het filmen een stuk soepeler dan de vorige keer. Toch hadden we opstartproblemen. Ik denk dat de kou en regen ervoor zorgde dat we allemaal niet het beste humeur hadden, en daardoor even de taakverdeling uit het raam gooiden en iedereen zich met elkaar ging bemoeien. Gelukkig werd dit een stuk minder toen we eenmaal weer droog zaten.

Ondanks alle tegenslagen (locatie waar we niet mochten filmen, kou, regen, vermoeidheid etc.) vind ik dat we toch goed doorgezet hebben, en niet hebben opgegeven. We hebben alle shots die we wilden, en voor de locatie waar we niet konden filmen, hebben we een nieuwe afspraak gemaakt.

Ik vond het super leuk om vandaag geluid te doen! Het was even wennen, maar toen kreeg ik de smaak goed te pakken. Ik ging op in m'n rol en opperde ideeën, die ik vervolgens ook zelf uitvoerde. Verder vond ik het leuk om in de bar nog wat extra ideeën voor shots te opperen en die dan ook uitgevoerd te zien.

Al met al, een zware, maar toch geslaagde avond!

Experimenten en inspiratie

Experimenten: wc deur, museummuur en trein.

Inspiratie in Foam: acht achtereenvolgende foto's die tijdverloop laten zien. Welliswaar op een hele andere manier dan ik dat wil doen (verhalend/figuratief vs. abstract), maar wel het idee van een serie die tijdsverloop laat zien.

Brassai, A man dies in the streets, Boulevard Auguste-Blanqui, 1932

Les 7: feedback en uitproberen

Maandag 28 oktober

Vandaag hadden we geen opnames gepland, en dus ging ik naar de les. Daar werkte ik aan m'n blog, en had ik in groepsverband een bespreking met Rianne. Marijn, Veerle, Max en ik bespraken om de beurt onze concepten en werkprocessen en gaven elkaar feedback en stelden vragen. Rianne gaf ook feedback en stelde vragen.

Mijn feedback:

• ga experimenteren met de compositie
• als je de lamp verplaatst, let dan op de afstanden, verplaats de lamp bijvoorbeeld steeds dezelfde hoeveelheid graden (hoek)
• doe onderzoek naar zonnewijzers
• ga experimenteren met gekke variaties die onverwacht zijn en het patroon onderbreken
• van te voren kun je niet alles bedenken, al werkende verander je steeds
• inspiratiebronnen: Guido van der Werve en de klokken in het Rijksmuseum

Hieronder een werk van Guido van der Werve dat ik inspirerend vind. Het is vooral boeiend dat je de zon ziet verplaatsen, als een soort klok op de achtergrond die de tijd aangeeft. Ik zie hierin overeenkomsten met hetgeen waarmee ik nu bezig ben.

​Helaas kon ik vandaag wederom niet in de studio, maar ik heb een reservering gemaakt over twee weken (want volgende week hebben we weer een draaidag). Ik dacht dat dit betekende dat ik ondertussen niet verder zou kunnen, maar dankzij Rianne en het besprekingsgroepjes heb ik ingezien dat dit niet perse waar hoeft te zijn. Ondertussen kan ik namelijk ook buiten de studio foto's maken van schaduwen en lijnen die ik interessant vind. Hiermee kan ik experimenteren en deze kunnen tevens als inspiratie dienen voor de richting van mijn werk(proces).

​Hieronder een aantal uitprobeersels:

Draaidag 2

Maandag 7 oktober

Vandaag hadden we de tweede draaidag. We gingen filmen in Heerhugowaard, bij een speelhal, waar we tevens een casino setting zouden creëren (omdat we niet in een echt casino konden filmen). Toen we aankwamen bleek echter dat het pas om 12 uur open zou gaan. Gelukkig heeft ons team geen moeite met pauzes, dus gingen we rustig ontbijten bij de Bagels & Beans om de hoek.

Toen we arriveerden bij de speelhal, bleek dat ze nog later open zouden gaan. Gelukkig waren de medewerkers zo vriendelijk om ons toch naar binnen te laten. Dit bleek ideaal, want omdat er nog geen gasten waren, konden we rustig aan de slag en hadden we alle ruimte die we nodig hadden. Toen we begonnen met filmen ging het een beetje chaotisch. Iedereen ging vanalles doen en enige structuur leek te ontbreken. Ikzelf raakte meteen afgeleid door een bubbelende lamp, die ik erg inspirerend vond. Ik kreeg meteen ideeën, maakte foto's en filmde:

Daarna gingen we aan de slag met de opnames:

Irenke nam de camera over van mij, dus ik ging aan de slag met het opbouwen van het decor voor de volgende scene:

In het gebouw bevond zich een trap die ik erg inspirerend vond. Ik wilde hier graag nog een scene bij opnemen, waarbij Max van de trap afliep naar beneden. Ik dacht dat dit symbool zou kunnen staan voor het dieper en dieper in het onderbewustzijn geraken. Helaas was hier geen tijd meer voor. 
En zoals gewoonlijk eindigden we de dag met een team lunch!

Reflectie
Zoals al eerder benoemd ging de samenwerking die dag erg chaotisch. Veerle deed geluid en Max acteerde, maar ook Veerle nam op een gegeven moment even de camera. Irenke heeft naast regisseren ook een deel gefilmd, wat er voor zorgde dat mijn taak wegviel. Ik vulde dit in door decor en assistentie te doen. Mattis leek een beetje verloren.

Later bleek dat er een statief was blijven liggen in de trein. Dit zorgde voor een hoop stress, irritaties en geregel. En dat vlak voordat we naar Berlijn gingen!

Dit alles zorgde ervoor dat we vrijdag (11 oktober) een groepsvergaring hadden. Hierin besproken we de taakverdeling, de samenwerking en het maken van duidelijke afspraken en de verantwoordelijkheden die daaruit voortkomen. Het was een beetje lastig, maar uiteindelijk hadden we er allemaal een goed gevoel over en vernieuwd vertrouwen in de samenwerking!

Fotografie idee/plan

Maandag 30 september

Ik wil verder aan de slag met schaduwen in geometrische vormen als abstrahering van de tijd, gecreëerd door licht, de originele klok. Dit wil ik gaan doen in de studio, met een zwart blok op een witte achtergrond, en een lamp die de schaduwen maakt. Door deze lamp te verplaatsen, ontstaan er verschillende vormen, een tijdsverloop, en daarmee een serie. De schetsen:

Schetsen van de opzet in de studio en de fotoserie die er uit voort komt

Les 5: filmcollege Utrecht

Maandag 30 september

Vanochtend gingen we naar het filmcollege in Utrecht. Dit is onderdeel van het Nederlands Film Festival. We keken naar de film Your Mum and Dad van Klaartje Quirijns. Daarna werd zij geïnterviewd en was er de mogelijkheid om haar vragen te stellen.

They fuck you up, je vader en moeder. Ze bedoelen het niet zo, maar toch doen ze het.’ Dit begin van het bekende gedicht van Philip Larkin is het uitgangspunt van een persoonlijke, essayistische documentaire waarin Quirijns vragen stelt over haar ‘rol’ binnen haar familie. Aan de hand van therapiesessies van twee verschillende mannen én haar eigen verhaal, probeert ze antwoorden op prangende vragen te krijgen. Super 8-homemovies van willekeurige families tonen als spiegel anonieme gezichten met emoties die we allemaal (her)kennen.

Wat mij vooral opviel was de manier waarop Quirijns haar verhaal vertelt. In principe is de kern van de film haar persoonlijke verhaal. Maar door andere verhalen met hetzelfde thema te vertellen en archiefbeelden -zowel persoonlijk als openbaar- toe te voegen, ontstaat er een ongelofelijk gelaagde film met diepgang en metaforen die een verhaal vertelt dat boven Quirijns persoonlijke verhaal uitstijgt. 

Verder vond ik het ontzettend waardevol om Quirijns te kunnen horen spreken over de film. Wat mij vooral bij zal blijven is het volgende: Quirijns zei dat het vooral belangrijk is om te weten wat het verhaal is wat je wilt vertellen, en wat jouw verhaal uniek maakt. Als je weet wat je wilt zul je daar vanzelf naartoe gaan en om moeilijkheden heen zijlen (bijvoorbeeld door hulp van anderen, die taken op zich kunnen nemen die jij niet kunt).

Tot slot een aanbeveling van Quirijns: documentairemaker Adam Curtis.

De rest van de les
Toen we terugkwamen op de academie wilde ik eigenlijk gaan fotograferen, maar helaas (dit had ik kunnen verwachten natuurlijk) was de studio gereserveerd. Omdat ik eigenlijk niet buiten de studio wilde fotograferen besloot ik het te laten varen. Dit bleek prima uit te komen, want Rianne wilde graag in gesprek met ons groepje over het filmen. Het was een fijn gesprek, waarin wij onze positieve ervaringen konden delen met Rianne en haar op de hoogte stelden van ons proces. Enkele belangrijke punten:

• Inspiratietip: De films ''Un chien andalou'' en ''L'age D'or'' van Dali en Bunuel (dromen en surrealisme)
• Checklist bekijken als cameraman zijnde
• Voor de volgende opnamedag samen naar de al geschoten beelden kijken
• Voor monteren is het fijn om voor en na een take wat ruimte te laten
• Als cameraman is het belangrijk om te kunnen zeggen als iets anders moet - durf dit!

Ik ben dus niet toegekomen aan fotograferen, wat ik erg jammer vind, maar het is er gewoon echt niet van gekomen. Ondanks dat ik hier van baal is het een duidelijke les: als je iets niet inplant, komt het er vaak ook niet van. Dus dat ga ik doen: fotografie inplannen!

Eerste draaidag! (les 4)

Maandag 24 september

Vandaag was de eerste draaidag van ons filmproject. We gingen naar Veerle's huis in de Rijp, omdat we daar scenes op gingen nemen, en omdat we met haar stiefkind, Stella, gingen filmen. Toen we begonnen leek er een crisis te ontstaan omdat we mogelijk niet meer met Stella zouden mogen filmen, maar gelukkig wist Veerle dit op korte termijn op te lossen. Voordat Stella arriveerde bereidden we ons voor op het filmen. Max leerde mij met de camera te werken (ik had dit nog niet geleerd omdat ik lessen had gemist), Irenke en Mattis vulden helium ballon en plakten de ramen af en Veerle bereidde het geluid en de komst van Stella voor. 

Toen Stella arriveerde gingen we aan de slag met filmen. Eerst gingen we naar een parkeerplaats waar we enkele scenes opnamen. Daarna gingen we terug naar Veerle's huis, waar we nog één scene opnamen. Toen was het alweer tijd voor Stella om te gaan. Stella bleek -tot ons geluk- een enthousiaste actrice die goed naar directie kon luisteren. Dit maakte het ingewikkelde proces een stuk makkelijker dan het had kunnen gaan, wat heel fijn was. 

Na het filmen bespraken we de scenes die nog gefilmd dienen te worden en de planning daarvan.

Het was heel nieuw om in deze formatie samen te werken. Met een overwegende aanwezigheid van chaotische personen dreigde het even een rommeltje te worden, maar al snel bleek dat Irenke en Veerle een goed leiderschap duo vormden en vanaf daar liep het soepel. Niet zonder de nodige hilariteit natuurlijk, maar dat is juist fijn tijdens zo'n lange dag.

In eerste instantie dacht ik dat het wellicht vervelend zou zijn om aan een project te werken waarvan ik het begin niet zo bewust had meegemaakt. Dit betekent namelijk dat het concept niet door mij is (mede) bedacht. Ook in de planning en organisatie had ik niet zo'n vinger in de pap. Maar dit bleek eigenlijk heel prima te zijn. Als iemand die van nature de neiging heeft om de controle te nemen en de kar te trekken, is het heel goed, leerzaam en interessant om me nu eens op een andere plek in de groepsdynamiek te bevinden. Ik hoef niet de controle te hebben, maar volg de staande afspraken en werk goed binnen mijn rol.

Mijn rol tijdens deze draaidag was cameraman. Erg spannend, want zoals eerder genoemd wist ik nog niet hoe de camera's werken. Maar dit ging goed en ik vond het erg leuk om te doen! Veerle was geluidsvrouw, Max en Stella acteurs, Irenke regisseur en Mattis sprong in waar het nodig was. In het begin was het nog merkbaar onwennig voor iedereen, maar in de loop van de dag vormden we op natuurlijke wijze en soepel samenwerkend team.

UNSEEN

Zaterdag 21 september

Vandaag was ik met Jorah, Sarah en Isis naar UNSEEN, een festival dat de nieuwste ontwikkelingen in hedendaagse fotografie tentoonstelt. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten want ik was er nog nooit geweest, maar het was ontzettend tof! Ik was heel erg onder de indruk van de grootte en kwaliteit van het evenement. Ik had niet verwacht zo ontzettend veel inspirerende dingen te zien. In het begin overviel het me een beetje, maar daarna vond ik het heerlijk om rond te lopen. Ook was het waardevol om inspiratie op te doen voor 4D, zowel door de werken zelf, als de vele manieren van tentoonstellen die werden gebruikt.

Hieronder een indruk van wat we hebben gezien bij UNSEEN. Voor deze selectie heb ik zowel werken gekozen die ik beeldend interessant en/of inspirerend vind, als beelden waarvan de manier van tentoonstellen boeiend is.

Les 2 en 3

Maandag 9 en maandag 16 september

Helaas was ik twee weken achter elkaar ziek, waardoor ik twee maandagen heb gemist. De bedoeling dit semester is dat we in groepjes een film maken en gelukkig heeft mijn groepje me goed op de hoogte gehouden van alle plannen (concept, storyboard, benodigdheden, locaties en planning). 

Concept
Het concept van de film is gebaseerd op een project dat Veerle heeft gemaakt voor design in het eerste jaar. Het betreft een boek genaamd 4.00 AM. Een boek over dromen, de emoties en symbolen die ze bevatten en dus de inkijk die ze geven in de psyche van de persoon in kwestie. In Veerle's boek is dit vertaald in stilstaand beeld. In de film gaan we dit vertalen naar bewegende beelden. Veerle's originele idee dient als basis, waar wij onze eigen ideeën aan hebben toegevoegd. Hieruit is een eigenzinnige droomreeks uit ontstaan.

Scenes
Scene 1: Spiegel naar jezelf --> Pyjama in bad in slaap vallen in bad  
Scene 2: Wakker worden in casino --> bar handen (poker) tussen allerlei mensen door lopen 
Scene 3: Diner je kijkt naar het pakeer terein, ineens lig je daar in het pakeer terein 
Scene 4: Gaat rechtop zitten ineens een meisje daar met balonnen --> slaat je neer  
Scene 5: Je wordt wakker in de club, wond op je hoofd door de balonnen,  wordt gefilmd in de club 
Scene 6: Filmpje op de bank, legt telefoon neer, meisje zit naast je legt haar hand op jouw hand, wordt wakker in bad
​
Planning 
23 – 09 Maandag --> naar Veerle --> badkamer, kroeg/casino 
28 – 09 Zaterdag/vrijdag - avond(zodra t donker is) --> pakeerterrein half 8, 9 uur klaar. Diner daarna pakeerterrein --> Veerle en Stella naar huis, diner filmen met de rest, club daarna
30 – 09 Maandag, bank scene bij Veerle ​

Huiswerk: scene tijdvertraging

Huiswerkopdracht: Schrijf een scene van min. 6 en max. 10 shots, onderwerp is vrij, maar tijdsvertraging is de stijlvorm. Maak een storyboard (het moet op of rond de school te filmen zijn). 

De scene die ik heb verzonnen gaat over een persoon die iets wilt vertellen tegen een andere persoon. De andere persoon panikeert. Dit wordt vertaald naar beeld doordat we de persoon zien wegrennen. Door dit moment te laten zien in beeld, dat eigenlijk alleen in het hoofd van de persoon gebeurd, vind er tijdsvertraging plaats.

Dit zorgt ook voor een verlenging van de spanningsboog, die niet eindigt, maar vast blijft houden wanneer het beeld zwart wordt voordat de eerste persoon uitgesproken is.

Ik denk dat het met meer frames nog interessant zou zijn om te kijken wat het effect is wanneer er meer afwisseling zou zijn tussen de frames waarin het gesprek plaatsvindt en de frames waarin de persoon aan het vluchten is.

Inspiratie?

Zaterdag 7 september

Vandaag was ik bij mijn oma, waar ik mezelf in het ''werkhok'' van mijn opa, die ruim twee jaar geleden is overleden, bevond. Ik ging nadenken over deze ruimte als een soort tijdscapsule, waarin de tijd stil is blijven staan. Altijd als ik me hier bevindt heb ik het idee, meer dan waar dan ook, dat ik mijn opa's aanwezigheid kan voelen. Wellicht omdat alles er nog steeds hetzelfde bij staat. Hoe dan ook was ik geïnspireerd en maakte ik enkele foto's (helaas met smartphone omdat ik geen camera bij me had).

​Nu is de vraag of dit onderwerp verder fotografisch onderzoek waard is?

Les 1: Intro, thema tijd, uitproberen en expo Foam

Maandag 2 september

Nieuw thema
Het thema van dit semester is tijd (of: zet de tijd stil). Dit thema voelde meteen te groot om aan te pakken, maar tot mijn genoegen stimuleerde voor ons nieuwe docent Rianne ons om de vrijheid te nemen om te experimenteren en vooral om te falen. Toevallig genoeg (als je daar in gelooft) had ik een week eerder aan mijn klasgenoten laten weten wat mijn doelen zijn voor aankomend schooljaar.

Vorig schooljaar heb ik vooral heel erg mijn best gedaan om alle vakken te halen. Dit hield in dat ik me vooral aan de opdracht hield en vaak bang was om dingen uit te proberen en dingen te doen die ik nog nooit had gedaan. Eigenlijk was ik bang om te leren omdat ik bang was om te falen en dit heeft ervoor gezorgd dat ik niet de ontwikkeling door heb gemaakt die ik hoopte door te maken. 
Daarom wil ik dit schooljaar veel vrijer gaan werken, dingen uitproberen en vooral eens een keer (of meerdere keren) op m'n bek te gaan (of in het net: falen). Ik wil mezelf dus uitdagen om opdrachten op andere manieren aan te pakken, dingen uit te proberen die ik eerder niet durfde en automatisch ook veel te leren en een ontwikkeling door te maken.

Toen we even een momentje hadden om na te denken kreeg ik meteen allerlei gedachten en ideeën over tijd. Zoals: wat betekent tijd en het verstrijken ervan eigenlijk? Ook kreeg ik enkele ideeën voor fotografie concepten. Ik besloot ze op te schijven maar er verder niks mee te doen. Dit omdat ik altijd vanuit een concept werk, en Rianne ons nu juist aanspoort (en dit wil ik zelf ook heel graag) om te gaan onderzoeken en experimenteren en vanuit daar ideeën te ontwikkelen.

Experimenteren
Dus dat besloot ik te doen. Het eerste wat me opviel was het licht dat door het raam via een bepaalde hoek op mijn schoen viel. Het deed me denken aan dat die hoek in feite bepaald hoe laat het is, en dat mensen voor de klok de zon gebruiken als klok. Blijkbaar ging ik met dit gedachtegoed naar buiten, want ik kon niet anders dan schaduwen zien. Deze fotografeerde ik:

Gedachten na het maken van de foto's
De klok fungeert in deze foto's als klok en de schaduwen vertellen de tijd. Door de geometrische vormen van de plekken en de schaduwen die ik heb gefotografeerd, vind er een soort abstrahering van de tijd plaats.

Video experimenten
Na het fotograferen besloot ik verder te gaan met het maken van enkele video's. De eerste valt nog binnen het zelfde gedachtegoed als hierboven. In dit filmpje is een schaduwlijn te zien die verschijnt en weer verdwijnt op het EYE. 
​
Vervolgens zag ik een slapende man en besloot hem vast te leggen. Hier krijgt tijd een andere betekenis, omdat voor slapende mensen tijd eigenlijk niet lijkt te bestaan. Je bent niet bij bewustzijn, dus je krijgt het verstrijken van de tijd niet mee. Tegelijkertijd ben je wellicht aan het dromen, waarin tijd weer op een hele andere manier werkt. 

De volgende twee video's zijn gemaakt bij het Ij. Ik zag het water en ik moest denken aan de beweging van golven en hoe die ook een tijd aangeven. Of eigenlijk gebrek aan tijd, omdat ze een constante beweging uitvoeren. Vervolgens zag ik ook plastic afval liggen aan de rand van het water. Dit deed me denken aan de achteruitgang van het klimaat. Het water lijkt tijdloos en constant, terwijl het afval een duidelijke reminder is van de duur van het leven en de planeet.

Net toen ik begon na te denken over hoe levende dingen ook duidelijk tijd laten zien, zag een zwaan. Ik vind het ook interessant hoe de zwaan in de laatste video spontaan uit het beeld uit zwemt en daarmee het einde van een tijdsperiode bepaalt.

Foam - Alex Prager - Silver Lake Drive
Wat me voornamelijk opviel aan de werken van Alex Prager is dat het gaat om menigten. Menigten maken dat het individu verdwijnt, maar deze menigten zijn zo opgesteld dat elk personage een eigen verhaal heeft. In de film ''Face in the crowd'' komt dit letterlijk aan bod omdat de personen uit de menigten geïnterviewd worden, maar in veel foto's komt dit subtieler terug. Door de personages een karakteristiek uiterlijk te geven gaat de kijker een verhaal verzinnen bij de personages. Dit maakt ook dat er lang te kijken en veel te bedenken valt bij een enkel beeld van Prager. Al met al bestaat er dus een interessante balans tussen individu en menigte. Tussen enkele verhalen en één groot verhaal.

Alex Prager, Crowd #3 (Pelican Beach), 2013

Alex Prager, Simi Valley, 2014